ÖFKE KONTROLÜ NEDİR?
Bazen öyle sinirleniyorum ki, elimde ne varsa fırlatıyorum, bağırıp çağırıyor, o an yanımda kim varsa ona vuruyorum, zaman zaman da başıma vuruyorum.
Yukarıdaki satırlar uzayıp gidebilir. Öfkeleniriz ve sonuçları olumsuz olabilir. Peki Öfke Nedir? Öfke, doyurulmamış isteklere, istenmeyen sonuçlara ve karşılanmayan beklentilere verilen doğal ve insani bir duygudur. Evet, öfke de mutluluk, sevinç, üzüntü gibi duygulardan biridir. Ancak öfkeyi diğer duygulardan ayıran şey, onu kontrol etmek istememizdir. Peki Öfke Kontrolü Nedir? Öfke Kontrolü, genellikle öfkelenmemek ve zararlı davranışlarda bulunmamak olarak anlaşılır. Ancak öfke konrolü, öfke duygusunun kabul edilip doğru şekillerde ifade edilmesidir. Düşünün ki, “öfkelenmeyeceğim, öfkelenmeyeceğim” diye kendime telkinde bulunuyorum. Aslında öfkemi inkar ediyorum. Etkili olur mu? Üzgünüm ki hayır.
Bazı durumlar beni sinirlendirebilir, öfkelendirebilir. Doğanın kanunu deriz ya aynen öyledir. Önemli olan öfkelendiğimizde ne yaptığımızdır. Eğer kendimize ya da çevremize zarar veriyorsak bazı şeyler yanlış gidiyor olabilir. Öfkemi doğru ifade edemiyorum. O halde öfkelendiğimde ne yapabilirim?
Oyun terapisi odasında birçok materyal mevcuttur. Çocuk, bu materyalleri kullanarak metaforlar oluşturur. Terapist ile ilişki halinde olan çocuk, oyun aracılığıyla birçok durumu deneyimler. Oyununun anlaşıldığını anladığında çocuk, güçlenir ve kendine inancı artar.
• 10’a kadar sayabilirim
• Mum üfler gibi yapabilirim
• Kendi kendime sinirliyim ama durumu idare edebilirim diye tekrarlayabilirim
• Vücuduma masaj yapabilirim
• Öfke ortamından sıyrılabilirim, resim çizerek boya yaparak bir müzik dinleyebilirim.
• Uyuyabilir, duş alabilirim
• Öfkemi tanımlayabilirim. (Sen bağırdığında öfkeli hissediyorum)
• Duygularımı bir kağıda yazar ve yırtarım.
• Benimle ilgilenen biriyle duygularımı paylaşırım
• Oyun hamuru sıkar ya da ezerim. (yastık)
• Spor yaparım, hareket ederim
• Bir yastığa bağırırım
• Güvenli bir yerde rahatlayana kadar ağlarım.
Yukarıdaki saydıklarımız hem çocuk hem yetişkinler için de geçerlidir. Özellikle çocuklar, sinirlendiklerinde nasıl sakinleşeceklerini bilemeyebilirler. Güzel haber şu ki, öfkelendiğimde sakinleşebilme becerisi tamamen doğuştan gelen bir yetenek değildir. Yani öğrenilebilir ve geliştirilebilir. Anne baba ya da öğretmenler olarak, çocuklarımıza yukarıdaki maddelerden bazılarını öğretmeye ve birlikte bu beceriyi geliştirmeye ne dersiniz?
